Part 2

Op doorreis naar Bryce canyon. Bryce canyon is een heel ander gebied. Dat zien we al op de weg er naartoe. De rotsen worden meer roder en zijn meer ingesleten. De rode kleuren worden veroorzaakt door ijzer wat wordt omgezet in roest. We strijken neer in Canonville. Ongeveer 10 mijl van het park. Bij het inchecken krijgen we te horen dat er moge een familie vriens is. Uit Utah. Hè, dat is apart. We vragen naar hun camping plek en hopen ze die dag te ontmoeten. Samen met Veerle gaan we koken in de grote keuken. Muziekje aan, lekker kokkerellen, je kent het wel. Het is ook de dag dat we meer info krijgen over de vliegtuigramp. Wat een drama. Vorige keer toen we in de USA waren is Pim fortuin vermoord en nu dit.

Na het eten de afwas en een bezoekje aan de familie vriens. Ze zijn er. Net aangekomen speciaal voor de familie reünie van chante( de vrouw van Mickey Vriens). De ontvangst is allerhartelijkst. We (Mickey en ik) zijn beiden een beetje beduusd en uit ons doen. Mickey zijn grootvader is begin jaren 30 naar SALT lake city verhuisd. Dit van uit het geloof van de mormonen. SALT lake city is nog steeds de bakermat van de mormonen. Dat moet wat zijn geweest. In de tijd van de recessie in de USA naar de USA. Mickey is getrouwd met chante en heeft 4 kinderen. Ashton, griffin, lauren en emmy. Een actieve familie en het gevoel is gelijk goed. We spreken af dat we elkaar de volgende dag ontmoeten bij het fiddler en rootbeer festival. Daarna gaan we de bekende 'smoars maken (marshmallow roosteren en die tussen twee plakken biscuit en daartussen chocolade).

De volgende dag gaan we eerst ontbijten op zijn Amerikaans. Pancakes, bacon, orange juice en koffie. Een goed begin van de dag. Daarna op naar Bryce canyon. Wat een natuurgeweld. Je kunt wel foto's blijven nemen. We willen door de canyon heen maar die wegslikken afgesloten . Dus gaan we over de rim( top). Fantastische uitzichten. Na enkele uren komen we bij de lodge terecht. De lodge doet me een beetje denken aan mount Buffalo ( die gelukkig opgeknapt gaat worden). Voor we het weten zitten we aan een tafeltje aan een groot glas cola en bestelen hamburger met friet. Heerlijk en welverdiend. We kijken nog een beetje rond en gaan naar Canonville terug. We lopen naar het fiddler en rootbeer festival en komen daar de familie vriens tegen. Ze zijn net klaar met de familie reünie. Voorafgaand aan het fiddler festival kun je weten komen bij de scouts. Hamburgers met alles erop en eraan. Dan gaan de fiddlers, de bajo, ukelele aan de slag. Het zij mensen van gevorderde leeftijd en ze doen hun best. Oude nummers worden gespeeld en meegezongen. Dit alles in een gezellige omgeving waar de zo'n langzaam onder gaat. We moeten erg lachen om een vrouw die denkt dat ze goed kan zingen (not). Haar 2e stem, als ze water zingt, brengt ons erg aan het lachen. Om 8 uur gaan we weer terug naar de camping. Om 9 uur brengen we een bezoek aan de familie vriens om aan de slag te gaan met de smoars. Het is een gezellige happening en we genieten er met zijn allen van. Nadat de jongste op bed liggen duiken we even de historie in. De mormonen hebben een uitgebreide database met genealogische kennis. Daar zien we veel bekende plaatsen terugkomen die al eerder Ijn vernoemd in one historie (Deurne, Steenbergen, Antwerpen). We kletsen nog gezellig verder en wisselen wat leuke informatie uit. We nemen afscheid en gaan terug. Op zondag gaan ze namelijk naar de kerk. Adrienne ziet ze in de ochtend allemaal netjes zitten compleet met stropdas.

De volgende dag vertrekken we naar capitol reef. Ziet er een beetje uit als Bryce canyon. De plek is geweldig om te staan. Aan het randje van het park uitkijkend op capitol reef. We zijn lekker op tijd en gaan even zwemmen in het zwembad(je). Ik lig 20 minuten in de zon en zie er gelijk uit als een Kreeft. Dan kun je een beetje voorstellen hoe warm het is. 'S avonds steken we de bbq aan, maken nog wat smoars en gaan op tijd naar bed. Het is heerlijk omdat het snachts afkoelt tot een graad of 10.

De volgende dag gaan we naar capitol reef. Ooit gesticht door mormonen. Het dal heeft vele fruitbomen die destijds zijn aangeplant. We praten dan over 1850. Weer een prachtig goed onderhouden park. De. Rotspartijen zijn schitterend. We lunchen wat in het park en rijden op het gemak terug naar de camping. Weer even zwemmen, en niet zonnen. Wederom weer de bbq aansteken voor de heerlijke gemarineerde steak die we hebben gekocht in de lokale shop. Hij smaakt heerlijk bij de maïskolven. Uiteraard nog wat smoars, genieten van de sterren en naar bed.

De volgende dag vroeg op weg. We gaan naar Moab en willen dat doen. Via het nationale park de arches. We zijn rond 12 uur in het park. Niet de meest ideale tijd maar we zijn niet de enigen. In dit park kun je gewoon rijden en parkeren daar waar je wat wilt zien. Elke rotsformatie heeft een specifieke naam. De heldere hemel en de kleur van de rotsen zorgen voor ooit plaatjes. We bezoeken nog een tweetal arches ( als je een beetje loopt dan kom je weinig mensen tegen). De eerste is schitterend, de tweede een tegenvaller. Die was maar 14 Bij 10 meter.
We gaan het park uit en rijden door naar Moab. The place to be als je actief wilt zijn. We parkeren de camper op onze stek en nemen een koele duik. De temperatuur is hier hoog, erg hoog. Als je je kleren aan doet lijkt het net of ze uit de droger komen. Ongelofelijk zo warm. Bij de receptie boeken we een dagtrip om te raften voor morgen. Daarna opfrissen en snel een hapje eten bij Suzes ( op loopafstand). Specialiteit burgers. We bestellen eerst een voorafje dan volgend de burgers. We krijgen het niet op. Zo veel. Dan weer terug naar de camper en klaar maken om naar bed te gaan. Dat valt niet mee. Ondanks het goede werk van de airco's het snel weer warm. Midden inde nacht begint het stevig te waaien. Snel het bed uit om alles binnen te halen. hopen dat het raften morgen door gaat.

6.45 gaat het alarm. Eten, spullen pakken en om 7.45 klaar staan voor de Pick up. Er gaat nog een Nederlandse familie mee voor heel de dag. Een gezellige spontane familie met twee kinderen, eigenlijk drie met de vader erbij. We stappen in en rijden naar het verzamelpunt om vandaag uit nog 40 minuten stroomopwaarts te rijden. Daar aangekomen zitten we met zijn 12 en in een raft. Exclusief dough. Een gespierde gebruinde gids waar de meisjes inde boot graag naar kijken. We gaan op pad en hebben volop lol als Hollanders. Doug weet af en toe niet hoe hij het heeft. Het raften laten we over aan doug en wij springen bij tijd en wijle van de raft om heerlijk af te koelen in de Colorado river. Peder wurmt zich tussen de meisjes en slaagt er goed in om ze een voor een het water in te krijgen. Dit tot grote hilariteit van doug. Doug is erg geïnteresseerd in Holland. Erg leuke vent. In de middag krijgen we een goed verzorgde lunch. Ook wel noodzakelijk naast het vele water drinken. De intensiteit van het raften valt mee. Wat leuke rapids, maar niet spectaculair. Het mag de pret niet drukken. In de middag hebben we ook nog de beschikking over een kajak. Daar weten peder en Veerle wel raad mee. Eerst peder met Sem, daarna Veerle met sem en zede vader van Sem. Iedereen is onder de indruk van de vaardigheid van Veerle en peder inde kajak. Om 16.00 is het feest afgelopen en worden we weer terug gebracht. Peder en Veerle gaan nog even zwemmen, adrienne gaat douchen en even mediteren, zelf luister ik wat muziek. Af en toe wat regendruppels wat het weer wat aangenaam maakt. We koken zelf. Praten nog even na met de andere familie, kaarten nog wat en gaan naar bed.

Morgen op naar mesa verde,